Dodano: 19 września 2019
Numer VIN po raz pierwszy zastosowano w 1954 r. W Stanach Zjednoczonych. W latach 1954–1981 różni producenci stosowali różne formaty oznaczeń.
VIN niewymagany:
Numeru identyfikacyjnego VIN nie wymaga się dla pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem
1 stycznia 1995 r. oraz dla motocykla i motoroweru zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 2003 r., ciągnika rolniczego,
pojazdu wolnobieżnego, przyczepy przeznaczonej do łączenia z tymi pojazdami oraz pojazdu z nadanym i wybitym numerem
nadwozia/podwozia zgodnie z odrębnymi przepisami;
Podstawa: Rozporządzenia w sprawie warunków technicznych:
Pojazdy USA:
Pojazdy wyprodukowane na rynek amerykański mogą nie posiadać wybitego na elemencie nadwozia numeru VIN. Numer ten
może znajdować się wyłącznie na tabliczce przymocowanej do elementu podszybia czołowego.
Podstawa: Opinia Ministra Infrastruktury.
WMI – (ang. World Manufacturer Identifier)
Pierwszą część numeru VIN stanowi kod,
który jest przydzielany producentowi w celu jego identyfikacji. Kod składa się z 3
znaków (litery lub cyfry), które są nadawane przez odpowiedni urząd kraju, w którym
ma swoją siedzibę producent, w porozumieniu z międzynarodową organizacją ds.
normalizacji ISO, którą aktualnie jest Society of Automotive Engineers, Inc., (S.A.E)
z siedzibą 400 Commonwealth Drive, Warrendale, PA 15096 USA, lub jej krajowymi
przedstawicielstwami.
Pierwszy znak oznacza strefę geograficzną ,drugi kraj lub producenta w danym kraju,
a trzeci określonego producenta. Dla producentów produkujących mniej niż 500
pojazdów rocznie przyznaje się cyfrę 9 na trzeciej pozycji (dotyczy to szczególnie
pojazdów specjalnych lub zabudów). Co więcej, dla pełnej identyfikacji,
producentowi takiemu przyznaje się dodatkowy symbol zlokalizowany na trzeciej,
czwartej i piątej pozycji członu wyróżniającego pojazd VIS. Oznaczenia dodatkowe
nadaje Narodowa Organizacja, rejestruje je także SAE.
VDS – (ang. Vehicle Descriptor Section )
Sekcja zbudowana jest z sześciu znaków. Za ich pomocą konkretny producent we właściwy dla siebie sposób koduje typ pojazdu, a
także informacje o podwoziu i konstrukcji.
VIS – (ang. Vehicle Identifier Section)
Trzecia sekcja zbudowana jest z ośmiu znaków, a
ostatnie cztery to wyłącznie cyfry. To numer konkretnego egzemplarza pojazdu. Jeśli
producent podaje w tej sekcji oznaczenie roku produkcji i znak fabryki to zaleca się,
aby rok produkcji znajdował się na pierwszym miejscu, a znak oznaczający fabrykę
na drugim. Znak 10, licząc od początku numeru, określa zatem datę produkcji lub
modelu auta. Samochody produkowane od 1980 do 2000 roku znakowane są
literami L - Y. Od 2001 do 2009, cyframi od 1 do 9. Samochód wyprodukowany w
2010 roku zakodowany jest literą A, w 2011 – B, w 2012 – C, w 2013 – D, w 2014 –
E, w 2015 - F itd...
Ford stosuje własny system kodowania daty produkcji.
Obowiązujące rozporządzenie Unii Europejskiej nr 19/2011 w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tabliczek znamionowych i oznakowania identyfikacyjnego pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz sposobu i miejsca ich umieszczania przywołuje pakiet norm ISO jako obowiązujący sposób oznakowania VIN pojazdów w całej Europie.
Zgodnie z normami ISO producent musi wybrać sposób oznakowania VIN spośród następujących trzech możliwości:
1. VIN umieścić bezpośrednio na części pojazdu, tzn. na ramie, na nadwoziu samonośnym albo na części nadwozia, która nie daje się łatwo usunąć lub wymienić2. VIN umieścić na oddzielnej płytce trwale przymocowanej do pojazdu zgodnie z pkt. 1
3. VIN umieścić jednocześnie zgodnie z pkt. 1 i 2 na jednym pojeździe.
W przypadku, kiedy narodowe przepisy danego kraju wymagają, aby VIN był czytelny z zewnątrz pojazdu, (w przypadku zamkniętego pojazdu) wówczas powinien być on umieszczony wewnątrz przestrzeni pasażerskiej w pobliżu dowolnego słupka szyby przedniej. Sposób pierwszy i trzeci stosowany jest w Europie, drugi jest obowiązkowy w Stanach Zjednoczonych i w Kanadzie, z tym że w tych dwóch krajach za część nadwozia, która nie daje się łatwo usunąć lub wymienić, przyjęto tablicę rozdzielczą razem z mocowaniem do struktury nadwozia.
W Stanach Zjednoczonych i w Kanadzie jednolicie we wszystkich pojazdach (tam, gdzie ten sposób znakowania jest przewidziany przepisami federalnymi) stosuje się zasadę umieszczania „oddzielnej płytki z VIN” w pobliżu lewego słupka szyby przedniej, tak aby VIN był zawsze czytelny i dostępny na zewnątrz pojazdu nawet pod nieobecność kierującego.
Opisany system umieszczania VIN stosowany przez producentów w Stanach Zjednoczonych Ameryki i
Kanady podlega ścisłej kontroli rządowej (nity, oznakowanie nitów, materiał, płytki itd.). Jednolitość stosowania
oznakowania, trwałe systemy mocowania „oddzielnej płytki z VIN”, ułatwiają policji i innym instytucjom szybką
identyfikację pojazdów. W dokumencie źródłowym znajdują się inne informacje techniczne dotyczące numeru identyfikacyjnego
VIN mające wpływ na prawidłową identyfikację pojazdu.
Źródło: ITS
VIN – numer identyfikacyjny pojazdu nadany i umieszczony przez producenta;
Art. 66. 3a.
Pojazd uczestniczący w ruchu powinien posiadać nadane przez producenta, z zastrzeżeniem art. 66a, cechy identyfikacyjne:
1) numer VIN albo numer nadwozia, podwozia lub ramy;
Art. 66a. 1.
Cechy identyfikacyjne, o których mowa w art. 66 ust. 3a, nadaje i umieszcza producent.
§ 11. 1.
Pojazd samochodowy wyposaża się:
1) w numer identyfikacyjny pojazdu (VIN) albo w numer nadwozia, podwozia lub ramy, umieszczony w sposób trwały
na nadwoziu, ramie lub innym podobnym podstawowym elemencie konstrukcyjnym, oraz tabliczkę znamionową
określoną w załączniku nr 4 do rozporządzenia; numeru identyfikacyjnego VIN nie wymaga się dla pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 1995 r. oraz dla motocykla zarejestrowanego po raz pierwszy
przed dniem 1 stycznia 2003 r., ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego, przyczepy przeznaczonej do łączenia
z tymi pojazdami oraz pojazdu z nadanym i wybitym numerem nadwozia/podwozia zgodnie z odrębnymi przepisami;
Załącznik nr 14
WZORY CECH IDENTYFIKACYJNYCH ORAZ ICH OPIS
1. Numer VIN to nadana przez producenta kombinacja znaków przeznaczona do oznaczenia danego pojazdu. Jego celem jest zapewnienie, aby pojazd mógł być na jego podstawie jednoznacznie zidentyfikowany w ciągu 30 lat przez producenta lub przedstawiciela producenta, bez potrzeby żądania dalszych danych. Numer identyfikacyjny pojazdu powinien spełniać następujące wymagania:
1) powinien mieć strukturę zgodną z Polską Normą PN–92S02060, która odpowiada normie ISO 3779: 1983, a w przypadku producenta motocykli lub motorowerów produkujących poniżej 500 sztuk pojazdów rocznie trzeci znak w pierwszym członie powinien być cyfrą 9, przy czym właściwa identyfikacja producenta powinna być wtedy zapewniona przy użyciu 3, 4 i 5 znaku w członie trzecim oznakowania;
2) powinien być umieszczony na nadwoziu, ramie lub innym podobnym podstawowym elemencie konstrukcyjnym po prawej stronie pojazdu, a także na tabliczce znamionowej;
3) powinien zawierać się w jednym wierszu; wyjątkowo, z przyczyn technicznych, może zawierać się w dwóch wierszach, jednak w takim przypadku nie może być przerw wewnątrz drugiego i trzeciego członu tego numeru; nie może być także pustych miejsc pomiędzy znakami; jakiekolwiek niewykorzystane pole w trzecim członie powinno być zapełnione przez cyfrę 0 w celu zapewnienia wymaganej liczby 8 znaków; początek i koniec każdego z wierszy powinien być oznaczony symbolem, który nie jest cyfrą arabską, dużą literą rzymską i nie spowoduje pomyłki z pozostałymi znakami; jeżeli dwa człony znajdują się w jednym wierszu, to zaleca się także umieszczanie takiego symbolu pomiędzy nimi;
4) powinien być umieszczony w widocznym i łatwo dostępnym miejscu za pomocą wybicia lub wyciskania w taki sposób, aby nie uległ zatarciu lub zniszczeniu.
2. Numer nadwozia, podwozia lub ramy to nadana przez producenta, lub organ rejestrujący kombinacja znaków przeznaczona do oznaczenia danego pojazdu. Jego celem jest zapewnienie, aby dany pojazd mógł być jednoznacznie zidentyfikowany.
1) numer składa się z dwunastu znaków i obejmuje trzy człony:
a) człon pierwszy (3 znaki) - kod organu rejestrującego (literowy wyróżnik województwa i powiatu, przy dwóch literach, ostatni znak uzupełnia litera X),
b) człon drugi (3 znaki) - numer upoważnienia stacji do wykonywania badań technicznych (przy numerze dwucyfrowym uzupełniony na pierwszej pozycji cyfrą zero),
c) człon trzeci (6 znaków) - sześciocyfrowy kolejny numer porządkowy, w którym pierwsze dwie cyfry stanowią ostatnie dwie cyfry roku nadania numeru;
2) powinien być umieszczony na nadwoziu, podwoziu lub ramie po prawej stronie pojazdu, a także na tabliczce znamionowej;
3) powinien zawierać się w jednym wierszu, jako ciąg znaków bez miejsc przerwy pomiędzy członami numeru;
4) powinien być umieszczony w widocznym i łatwo dostępnym miejscu za pomocą wybicia lub wyciskania w taki sposób, aby nie uległ zatarciu
lub zniszczeniu.
1) człon pierwszy (3 znaki) – oznaczenie charakterystyczne, określone przez producenta
pojazdu;
2) człon drugi (do 6 znaków) – numer porządkowy wyprodukowanego pojazdu, w którym
pierwsze dwie cyfry stanowią ostatnie dwie cyfry roku nadania i umieszczenia numeru.
Minimalna wysokość liter i cyfr numerów powinna wynosić 7 mm, a w przypadku motocykli i motorowerów – 4 mm. W numerze VIN zabrania się stosowania liter: I, O oraz Q, myślnika, gwiazdki (*) oraz innych znaków specjalnych, o których mowa w pkt 1 ppkt 3.
Spotyka się przekreślony oryginalny numer VIN w samochodach innych producentów.
Marka może zostać zidentyfikowana na podstawie informacji zawartych w pozycjach od pierwszej do trzeciej oraz innej pozycji,
określonej przez producenta w drugiej sekcji od czwartego do ósmego segmentu VIN.
Producent pojazdów może być właścicielem różnych marek.
Ważne, aby prawidłowo określić markę pojazdu.
Przykłady: Producentem samochodów marki Lancia jest FIAT. Samochody marki MINI są aktualnie produkowane przez koncern motoryzacyjny BMW.
Rok modelu (zwany także modelem roku) to okres, w którym produkowane były samochody o tych samych cechach charakterystycznych. Zwykle rozpoczyna się on w połowie roku kalendarzowego i kończy w połowie następnego roku kalendarzowego. Pojęcie „model roku” stosuje się w celach marketingowych.
Ważne! Nie wszyscy producenci stosują zasadę umieszczania roku modelowego na dziesiątej pozycji numeru VIN.
Rok (data) produkcji pojazdu określa datę wyprodukowania konkretnego egzemplarza, przyjęcia go przez kontrolę ostateczną i przekazania do magazynu wyrobów gotowych. Pokrywa się on z rokiem kalendarzowym.
W pojazdach marek należących do francuskiego producenta PSA: Citroen, DS, Peugeot, Opel (modele PSA), stosowany jest kod ORGA. Kod znajduje się na naklejce obok informacji o wymaganym ciśnieniu w ogumieniu przeważnie na lewym słupku b (nie na tabliczce znamionowej). Dwa ostatnie znaki wskazują miejsce produkcji. Dokładną datę można ustalić, korzystając z kalkulatora.
Kalkulator PSANa tabliczkach znamionowych samochodów marki SAAB, producent podaje miesiąc i rok produkcji.
SAAB więcejFord określa rok produkcji na jedenastej (11) a miesiąc na dwunastej (12) pozycji VIN.
W pozycji dziesiątej (10) numeru VIN Forda, znajduje się informacja o rodzaju nadwozia.
Ford tabele kodówRok modelowy znajduje się na dziesiątej pozycji VIN (L = 2020).
Na tabliczce znamionowej znajduje się numer produkcyjny (Produktionskennummer PKN).
Siedmioznakowy numer określa tydzień kalendarzowy roku produkcji, dzień tygodnia, numer produkcyjny.
Przykład: 0810098
08 = ósmy tydzień roku (17 lutego).
1 = pierwszy dzień tygodnia (poniedziałek).
0098 = kolejny numer produkcyjny.
Data produkcji to: 17 lutego 2020 r.
Numer produkcyjny znajduje się również na plakietce, którą producent umieszcza w bagażniku. Plakietka jest również wklejana do książki serwisowej.
Każdy producent pojazdów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie ma obowiązek umieszczania etykiety certyfikatu (ang: Vehicle Certification Label).
Etykieta certyfikatu znajduje się wewnątrz pojazdu, na słupku drzwi kierowcy lub rzadziej na wewnętrznej ramie drzwi kierowcy. Etykieta zawiera ważne informacje dotyczące konkretnego pojazdu, takie jak:
Miesiąc i rok produkcji
Nazwa producenta (MFD BY)
Masa całkowita pojazdu (GVWR)
Dopuszczalna masa całkowita osi przedniej (GAWR FRT)
Dopuszczalna masa całkowita osi tylnej (GAWR RR)
Poświadczenie certyfikacyjne
Numer identyfikacyjny pojazdu (VIN)
Typ klasy pojazdu
Etykieta certyfikatu jest odpowiednikiem tabliczki znamionowej pojazdów wyprodukowanych na rynek europejski.
Wartość dopuszczalnej masy całkowitej zespołu pojazdu i przyczepy: GCWR (ang. Gross Combined Weight Rating) przeważnie znajduje się w katalogach producentów.
Cyfra (liczba) kontrolna lub inaczej suma kontrolna pozwala za pomocą specjalnego algorytmu (walidacja ang. validation) potwierdzić czy zapisany numeru VIN jest prawidłowy. Do zapisywania wartości liczbowych stosuje się kombinacje cyfr od 0 do 9. Mimo iż suma kontrolna jest wynikiem obliczeń (liczbą), przyjęto nazywać ją cyfrą kontrolną, ponieważ jest zapisywana w postaci jednego znaku. W przypadku, gdy cyfrą kontrolną jest liczba 10, zapisuje się ją w postaci znaku X.
Jak bliczyć wartość cyfry kontrolnej?
Cyfra kontrolna informacje